Fryzura,że szok! ( Uwaga, materiał dla czytelników o mocnych nerwach!)

Żyje sobie człowiek spokojnie, przynajmniej tak mu się wydaje. Lat ma tyle, że nic już nie może go zaskoczyć...też tak mu się wydaje. Tolerancyjny jest i w ogóle świat przyjmuje z całym zróżnicowaniem inwentarza. A jednak nadszedł dzień, kiedy Inny Syn udowodnił Innej Matce,że jeszcze może ją coś zaskoczyć. Ba, może kobieta zaniemówić, opuścić szczękę i trwać w... powiedzmy zdziwieniu. A wystarczyło tylko Młodego umówić do fryzjera.
 Matki  niepokój nie gnębił, wszak  Syn samodzielnie do strzyżenia chodzi od lat. Luz pełen  i relaksik. Taaa...dopóki powracający Młody drzwi  nie otworzył. Słów zabrakło, w ziemię wbiło. Matka najpierw zaniemówiła, potem oczy zamknęła z nadzieją, że kiedy otworzy wszystko snem się okaże. Nic z tego. Oto Syn zmienił swój wizerunek dość radykalnie. W drzwiach stał punk, jako żywo! Matka, kiedy mowę odzyskała, nie potrafiła  wpaść w entuzjazm i przerażona roztaczała wizję kłopotów, które teraz na Młodego ściągnie kształt jego fryzury. Tak gadała i gadała, jak to tylko ona potrafi. Syn atak matczynej paniki przetrwał z godnością. Może leciutko zaniepokojony, czuba na głowie przed lustrem obejrzał, stwierdził, ze to JEGO włosy i JEMU się podoba. Koniec. Tyle.
Z Matki powietrze powoli zeszło. Emocje rozumowi trochę odpuściły i ... jakoś fryzura wojtkowa  przestała przyprawiać o zawrót głowy, zlewne poty i łomot serca. Matka kawę wypiła, wyczyn Syna zaczęła doceniać. Wszak Młody podjął decyzję. Swoją, własną. Wiedział jaką chce fryzurę, pani fryzjerce wytłumaczył i został należycie potraktowany. Jak dorosły człowiek decydujący o swoim wyglądzie. Konsekwencje tej decyzji musi ponosić w postaci krytyki, ale też aprobaty i entuzjazmu. Jednym się podoba, innym nie. każdy ma prawo do swojej opinii. A dorosły młody człowiek ma prawo do zrobienia sobie ekstrawaganckiej fryzury. Włosy rosną bardzo szybko... Będzie pole do popisu!

   A niniejszy wpis powstał na życzenie właściciela fryzury!   :)