Patrząc w gwiazdy

Życie coś ostatnio nas wyprzedza. Z remontowej drabiny zejść nie możemy, a łapkami upapranymi farbą niezbyt dobrze stuka się w klawiaturę komputera.  Do tego jeszcze stworzyliśmy nową świecką tradycję w postaci codziennych wizyt w marketach budowlanych, w myśl zasady "dzień bez zakupu tej JEDNEJ RZECZY KTÓREJ NAM BRAKUJE, dniem straconym". Łatwo nie jest, ale przynajmniej matka przypomniała sobie, że nie tylko nastoletnie hormony syna  doprowadzają nerwy do wrzenia.
 Udaje nam się jednak nie całkiem zapominać,że  JESZCZE mamy wakacje. Postanowiliśmy na przykład oderwać nosy i oczy od ścian aby  ...spojrzeć w niebo. Jak wiadomo w sierpniu najłatwiej dojrzeć spadające gwiazdy , a najliczniejsze roje perseidów można było w tym roku zauważyć           w nocy  z 12 na 13 sierpnia. Światła miasta mogą uniemożliwić obserwacje,więc aby podziwiać to nieziemskie zjawisko trzeba przenieść się na tereny podmiejskie. Można też było skorzystać z zaproszenia Centrum Nauki Kopernik i wziąć udział w obserwacji Perseidów leżąc na kocu lub leżaku w Parku Odkrywców. Niezliczony tłum Warszawiaków przyszedł spojrzeć w niebo. Poszliśmy i my. Uzbrojeni w kocyki wbiliśmy wzrok w nieboskłon.

Młody był pod wrażeniem, kiedy wygaszono światła Stadionu Narodowego i mostu Świętokrzyskiego.
 Zdecydowanie za rzadko spoglądamy w górę. A tam...pięknie jest.

 Aby dojrzeć spadająca gwiazdę trzeba uzbroić się w cierpliwość. Dla nas nie było to łatwe, ale z pewnością warto było. Widzieliśmy!

foto Internet