Czarodziejskie ogrody

Nie od dziś wiadomo, że po zmierzchu świat wygląda zupełnie inaczej. Zresztą nie tylko o wygląd tu chodzi. Bo i wyobraźnia bardziej działa  i zmysły bardziej wrażliwe. Inny Syn uwielbia dreszczyk emocji, choć czasami dreszczyk potrafi spłatać figla i jakoś za bardzo urosnąć... Ale granice swoje badać trzeba. Zdecydowanie.
W ramach zbierania nowych doświadczeń wybraliśmy się późnym, sobotnim wieczorem na spacer do Łazienek Królewskich. " Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?"... postraszyłby nas genialny Wieszcz. Ale nie tym razem, Mistrzu! Łazienki tego wieczoru wyglądały niesamowicie. Odbył się bowiem Zimowy Wieczór Światła,podczas którego można było podziwiać niesamowitą, baśniową iluminację. Impreza jest jednym z wydarzeń, które tworzą projekt "Ogrody Światła". Uczestniczy w nim sześc rezydencji: Park Księcia Pucklera w Bad Muskau ( Niemcy), Muzeum Carskie Sioło w Sankt Petersburgu (Rosja), Rezydencja Księcia Gonga w Pekinie (Chiny), Zamek w Luneville (Francja), Zamek Frederiksborg Hillerod (Dania) i Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Kto, mimo zimna, dotarł sporo wcześniej, mógł po Łazienkach spacerować oświetlając drogę kolorowym lampionem, który można było nabyć przed jednym z trzech wejść. Była to z pewnością dodatkowa atrakcja. Inni nie przepadają jednak za zabawą pt " wystarczy, nie wystarczy?" przy temperaturze poniżej cywilizowanego zera. Poddaliśmy się walkowerem i bramę Łazienek  przekroczyliśmy uzbrojeni wyłącznie w zapał. Wszystkie zabytki były oświetlone  w zupełnie niebywały sposób.

Spacerując można było spotkać, przemykające w okolicach zabytkowych budynków, "najprawdziwsze" zjawy.

Syn użalił się nad ich losem, martwiąc się, czy aby nie przepłacą straszenia katarem. A później sam postanowił postraszyć...

                        Było jednak zdecydowanie bardziej pięknie niż strasznie.

Świat z klocków

Byłem na wystawie klocków Lego na Stadionie Narodowym. Widziałem figurę Roberta Lewandowskiego i jego koszulkę z numerem 9.

Widziałem też duży samolot ,

               różne budowle,

 postacie z" Gwiezdnych Wojen" ,

 Stadion Narodowy i Stadion Legii.

Mama kupiła mi mały zestaw klocków Lego. Można z nich zrobić trzy auta. Było super!

Były sobie ferie...

Ferie  powoli dobiegają końca. Wszystko co dobre...  e, tam! Po raz kolejny IDZIE NOWE. A matka jakoś coraz mniej paniczna, a coraz bardziej zaciekawiona. Czyżby to  magia cyferek PESEL-u?
Nie wiem jak u Was, ale u nas zimę odwołano. Trochę żal... Jednak z drugiej strony szereg drogowych utrudnień mamy z głowy. A to prawdziwy powód do radości.  Zresztą jesteśmy dość ciepłolubni, więc za zimą tęsknimy tylko odrobinkę.

Ferie bez pobytu u ulubionej toruńskiej babci, feriami straconymi. Nie mogliśmy do tego dopuścić      i po raz kolejny zdecydowaliśmy się odwiedzić piernikowe zagłębie. Inny Syn ,że o starszej części stada nie wspomnę, Toruń zna jak własną kieszeń. Wcale to jednak nie oznacza,że wędrówka po ruinach Zamku Krzyżackiego dostarcza mniej emocji niż kiedyś.

Tym bardziej,że w jednej z sal można napotkać "najprawdziwsze duchy". Na szczęście ci o bardziej skołatanych nerwach tę atrakcję mogą ominąć szerokim łukiem...

Zupełnie przypadkowo na urokliwym Rynku Nowego Miasta trafiliśmy na spotkanie z amerykańskimi żołnierzami. Syna nieodmiennie fascynują wszelkiego rodzaju wojskowe sprzęty. A było co podziwiać.

  Wojtek zapragnął także sfotografować się z chłopakami, którzy  polskim raczej niekoniecznie władali. Młody sprawę załatwił błyskawicznie. Że bariera językowa? A co to jest?

Była zabawa !

Patrzę, patrzę oczom nie wierzę... Ostatni post, i to autorstwa Innego Syna, - 11 stycznia! Zgroza!
Czy tylko u nas  dobie ubyło godzin? Mam wrażenie, że tak o połowę przynajmniej...
No dobra, nie smęcimy, nie płaczemy. W końcu wsiedliśmy do ekspresu, a nie do poczciwej spalinowej ciuchci, na własne życzenie.
 Dla Innego Syna, rzecz najważniejsza-"żeby się działo". Wcale nie zawsze Inni Rodzice muszą stawać na wysokości zadania. Po prostu "dzieje się" samo. Trochę zmyślam? Fakt! Ostatnie szaleństwo w postaci XVIII Integracyjnego Balu Karnawałowego nie miało by szans zaistnieć, gdyby po raz kolejny organizacji nie podjęła się Fundacja Świat na Tak. Inna Matka wcieliła się w rolę kierowcy syna-imprezowicza i....to by było na tyle... Podobnie jak w zaszłym roku, Młody ledwie zauważając mamuśkę, pognał balować otoczony wianuszkiem niewiast ...Taaaa...cieszę się? No chyba!
Z obowiązku przywiezienia do domu rozbawionego nastolatka, matka została w tym roku zwolniona. I tym zajęło się młodsze pokolenie:) Całe szczęście,że tylko młodzież się starzeje, prawda?